Indubitable
121dubitable — [dybitabl] adj. ÉTYM. Fin XIXe; lat. dubitabilis « douteux; qui doute », du supin de dubitare (→ Douter), d après indubitable. REM. Richard de Radonvilliers proposait en 1845 dubitabiliser « rendre, devenir douteux » et son participe passé. ❖ ♦… …
122indubitablement — (in du bi ta ble man) adv. D une façon indubitable. • C est la muse indubitablement qui inspire les mauvais vielleurs, BALZ. le Barbon.. • Je vous jure par le Seigneur qu indubitablement je vous prendrai, SACI Bible, Ruth, III, 13. • Il y a …
123undoubted — I (New American Roget s College Thesaurus) adj. undisputed, etc. (see doubt); accepted, sure, assured, certain. See certainty. II (Roget s IV) modif. Syn. assured, sure, unquestionable, indubitable, unquestioned, irrefutable, indisputable,… …
124indudable — adjetivo indubitable, incuestionable, indiscutible, irrebatible, impepinable, innegable, inequívoco, fehaciente*, cierto, seguro, evidente, como dos y dos son cuatro (coloquial) …
125indubitably — (adv.) late 15c., from INDUBITABLE (Cf. indubitable) + LY (Cf. ly) (2) …
126unquestionable — a. 1. Indisputable, incontrovertible, indubitable, undeniable, irrefragable, incontestable, irrefutable, certain, evident, obvious, beyond all question, beyond a doubt, past dispute. 2. Undeniable, indisputable, indubitable, unmistakable …
127indubitability — noun the quality of being beyond question or dispute or doubt • Syn: ↑indisputability, ↑unquestionability, ↑unquestionableness • Derivationally related forms: ↑unquestionable (for: ↑unquestionableness), ↑ …
128indubitableness — noun see indubitable I * * * indūbitabilˈity or indūˈbitableness noun • • • Main Entry: ↑indubitable …