berate
21berate — 1) rebate 2) beater …
22berate — verb scold or criticize angrily. Origin C16: from be + rate2 …
23berate — v. a. 1. Scold, chide, reprimand, rate. 2. Abuse, vilify, defame, betongue, rail at. See asperse …
24berate — verb (transitive + for) formal to speak angrily to someone because they have done something wrong …
25berate — verb she berates him so often, he barely hears the words anymore Syn: scold, rebuke, reprimand, reproach, reprove, admonish, chide, criticize, upbraid, take to task, read someone the riot act, haul over the coals; castigate; informal tell off,… …
26berate — be·rate …
27berate — be•rate [[t]bɪˈreɪt[/t]] v. t. rat•ed, rat•ing. to scold; rebuke • Etymology: 1540–50 …
28bėratė — bėrãtė sf. sing. (2) 1. iškulti nevėtyti grūdai: Pabaigėm kulti, sustumdykit bėrãtę An. 2. krosnyje džiovinami grūdai; žr. bėralas 3: Nepapilk bėratės tę an pečiaus Ut. 3. miltai jovalui; žr. bėralas 2: Pristigau kiaulėm bėratės Ut …
29berate — /bəˈreɪt / (say buh rayt) verb (t) (berated, berating) to scold. {be + rate2} …
30berate — see RATE …