presumptuous
71impertinent — adjective impertinent remarks Syn: rude, insolent, impolite, ill mannered, bad mannered, uncivil, discourteous, disrespectful; impudent, cheeky, audacious, bold, brazen, brash, presumptuous, forward; tactless, undiplomatic; informal sau …
72impertinent — im•per•ti•nent [[t]ɪmˈpɜr tn ənt[/t]] adj. 1) intrusively presumptuous; rude 2) not pertinent; irrelevant: an impertinent detail[/ex] • Etymology: 1350–1400; ME < LL im•per′ti•nent•ly, adv. im•per′ti•nent•ness, n. syn: impertinent, impudent,… …
73αὐθαδόστομον — αὐθᾱδόστομον , αὐθαδόστομος presumptuous of speech masc/fem acc sg αὐθᾱδόστομον , αὐθαδόστομος presumptuous of speech neut nom/voc/acc sg …
74πεφρονηματισμένον — φρονηματίζομαι to become presumptuous perf part mp masc acc sg φρονηματίζομαι to become presumptuous perf part mp neut nom/voc/acc sg …
75πεφρονηματισμένων — φρονηματίζομαι to become presumptuous perf part mp fem gen pl φρονηματίζομαι to become presumptuous perf part mp masc/neut gen pl …
76φρονηματιζομένων — φρονηματίζομαι to become presumptuous pres part mp fem gen pl φρονηματίζομαι to become presumptuous pres part mp masc/neut gen pl …
77φρονηματιζόμενον — φρονηματίζομαι to become presumptuous pres part mp masc acc sg φρονηματίζομαι to become presumptuous pres part mp neut nom/voc/acc sg …
78φρονηματισθέντα — φρονηματίζομαι to become presumptuous aor part mp neut nom/voc/acc pl φρονηματίζομαι to become presumptuous aor part mp masc acc sg …
79φρονηματίζου — φρονηματίζομαι to become presumptuous pres imperat mp 2nd sg (attic epic doric) φρονηματίζομαι to become presumptuous imperf ind mp 2nd sg (attic epic doric) …
80ἀτασθαλία — ἀτασθαλίᾱ , ἀτασθαλία presumptuous sin fem nom/voc/acc dual ἀτασθαλίᾱ , ἀτασθαλία presumptuous sin fem nom/voc sg (attic doric aeolic) …