coniuratus

coniuratus
index conspirator

Burton's Legal Thesaurus. . 2006

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • Philipp Engelbrecht — (auch: Engentinus; * um 1490 in Engen; † 12. September 1528 in Straßburg) war ein deutscher Humanist und Dichter. Leben Engentinus studierte seit 1508 an der Universität Wittenberg, wo er 1510 den Baccalaureus und im Februar 1512 unter Johann… …   Deutsch Wikipedia

  • Phillip Engentius — Philipp Engelbrecht (auch: Engentinus; * um 1490 in Engen; † 12. September 1528 in Straßburg) war ein deutscher Humanist und Dichter. Leben Engentinus studierte seit 1508 an der Universität Wittenberg, wo er sich 1510 den Baccalaurus und im… …   Deutsch Wikipedia

  • conspirator — con·spir·a·tor /kən spir ə tər/ n: one who conspires Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. conspirator I …   Law dictionary

  • conjurado — ► adjetivo/ sustantivo Que participa en una conjura: ■ los conjurados contra el gobierno fueron puestos a disposición judicial. SINÓNIMO [conjurante] * * * conjurado, a Participio de conjurar[se]. ⊚ adj. y n. Se aplica al que participa en una… …   Enciclopedia Universal

  • CORSNED — in Glossario Sax. tempore Eduardi III. exarato, panis coniuratus. Anglo Saxonibus nempe in more erat, panem certis quibusdam destinatisque sententiis consecratum reo gustandum offerre; quem panem istiusmodi ceremoniis dedicatum credebant firmiter …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MESQUITA — seu MESCHITA, apud Rodericum Tolet. de Rebus Hispan. l. 5. c. 16. alibique passim, et in Ep. Alfonsi I. Aragon. Regis p. 789. etc. templum Mahometanorum est; Turcks Messit seu Meszit, quô nomine proprie appellant templa e lignis fabricata, qualia …   Hofmann J. Lexicon universale

  • conjurat — CONJURÁT, Ă, conjuraţi, te, s.m. şi f. (Rar) Conspirator. – Din fr. conjuré. Trimis de LauraGellner, 26.01.2005. Sursa: DEX 98  CONJURÁT s. v. complotist, conspirator. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  conjurát s. m …   Dicționar Român

  • congiurato — s.m. [dal lat. coniuratus, part. pass. di coniurare congiurare , con valore attivo] (f. a ). [chi partecipa a una congiura] ▶◀ (non com.) congiuratore, cospiratore …   Enciclopedia Italiana

  • conjurado — conjurado, da (Del lat. coniurātus). adj. Que entra en una conjuración. U. t. c. s.) …   Diccionario de la lengua española

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”